Profesor ustavnog prava Siniša Karan istakao je da Deklaracijom, koja je usvojena na Svesrpskom saboru 8. juna u Beogradu, Republika Srpska stvara svoje dvije državnosti – državnost unutar BiH i državnost u okviru Srbije, matice i zajedničke države svih Srba na svijetu.
Karan je sa Srnu pojasnio da je 9. januar vječno dan nastanka Republike Srpske, a 15. februar dan državnosti svih Srba slavljen u matici – izvorištu zajedničke državnosti, istorije i jedinstva cijelokupnog srpskog naroda i taj datum predstavlja zaštitu srpskog nacionalnog i političkog bića, ali i putokaz zajedničke budućnost svih Srba.
Kolumnu profesora Karana za Srnu prenosimo u cijelosti:
Republika Srpska nastala je voljom srpskog naroda koja je potvrđena na plebiscitu na kojem su izrazili svoj stav gdje žele da žive, ali je Deklaracijom o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda, koja je usvojena na Svesrpskom saboru, državnost Republike Srpske podignuta na nivo državnosti svih Srba.
Deveti januar ima posebnu težinu i snagu, jer je Republika Srpska tad rođena i nastala, i tu činjenicu niko nikada ne može promijeniti, jer datum nastanka, odnosno rođenja niko ne može poništiti.
Deveti januar je vječno dan nastanka Srpske, ali je 15. februar dan državnosti svih Srba slavljen u matici – izvorištu zajedničke državnosti, istorije i jedinstva cijelokupnog srpskog naroda i taj datum predstavlja zaštitu našeg nacionalnog i političkog bića, ali i putokaz naše zajedničke budućnosti.
Republika Srpska stvara svoje dvije državnosti: državnost Republike Srpske unutar BiH i državnost Republike Srpske u okviru matice Srbije, u skladu sa Deklaracijom Svesrpskog sabora i zajedničke države svih Srba na svijetu!
Sada imamo srpsku državu unutar BiH, jer federacija je spoj država, a prema Deklaraciji srpskog naroda jasno je da je Srbija matica naše državnost, poretka i istorije, i sve što se kroz vijekove dešavalo, kao i onoga što se dešava danas u matici je dio nas svih. Upravo to je suština i dalekosežna poruka Svesrpskog sabora – Srbi kao narod, ma gdje se nalazili i ma gdje živjeli, sa političkom osvješćenošću i subjektivitetom sami će odrediti svoju sudbinu.
Vizionarska Deklaracija je akt budućnosti svih Srba koji će, uz vođstva predsjednika Republike Srpske Milorada Dodika i predsjednika Republike Srbije Aleksandra Vučića, tek u budućim vremenima demonstrirati svoju dalekosežnu snagu.
Moć Deklaracije je u tome što je ona prekretnica političkog subjektiviteta, snage, i to ne samo kulturne, vjerske, etničke, istorijske, nego i političke snage svih Srba da budu jedno gdje god da žive.
Istorija srpskog naroda obiluje saborovanjem kao srpskom razdelnicom i prelomnicom u različitim istorijskim iskušenjima. Svaki sabor je imao za cilj očuvanje bića i identiteta naroda, a prevashodno njegovog opstanka i spas od uništenja, i svaki je zapravo i spasio srpsko rodno biće do dana današnjeg.
Svesrpski sabor će, istom snagom kao i mnogi sabori Srba iz prošlosti, objediniti i spasiti naš narod u ovim teškim vremenima kada smo ponovo suočeni sa napadima na srpsko biće i postojanje, u vremenu kada su napadnute njegove države Srbija i Srpska, njegovo državno vođstvo, i kada nas napadaju svi – i rušioci dejtonske Srpske, otimači Kosova i Metohije, potomci nacista, fašista i svih srbomrzaca.
Snaga Svesrpskog sabora izražena je u Deklaraciji i, uz vođstvo predsjednika Dodika i Vučića, predstavlja naš put i viziju sabornosti, jedinstva, vjere, zajedničkog života i jedinstva svih Srba, ma gdje bili, i ona nema alternativu!
Politička osviještenost, snaga donošenja autentičnih odluka srpskog naroda i politički subjektivitet kao nadogradnja istorijskim i kulturološkim vrijednostima jednog naroda snaga je ovih politika i ove deklaracije.
Nema dileme, u ovoj deklaraciji, u njenih 49 zaključaka, ciljeva i stavova izrečeno je sve o najvažnijim pitanjima za jedan narod, za sadašnja, ali i buduća pokoljenja.
Proglašenjem deklaracije na Svesrpskom saboru napisana je nova srpska istorija, a napisana je jer je sazrela nacionalna svijest o zajedničkoj državi kao okviru spasenja i naše budućnosti.
Ne razdružuje se Srpska od BiH, nego se unitaristi iz BiH razdružuju već 29 godina od Srpske. Rezultat tog razdruživanja je zajednički dan nove državnosti svih Srba u svojoj matici kao izraz pripadnosti jednorodnom, nacionalnom srpskom biću, narodu koji nije genocidan, narodu koji više neće da ga pokoravaju, narodu koji želi i hoće da sačuva svoj demografski kapacitet, svoje postojanje i bitisanje, narodu čija će vodilja biti dugoročni ciljevi: jedna država i mir kao osovina te politike.
Nema više bosanskih Srba, hrvatskih Srba i ko zna još kakvih. Postoje samo Srbi kao jedinstven narod, što je 8. juna i potvrđeno ovom deklaracijom.
Vrijeme koje je pred nama pokazaće snagu, vizionarstvo i mudru političku odluku dva velika državnika, Dodika i Vučića, o značaju zajedničkog obilježavanja državnosti srpskog naroda.
Kada hoćete da prepoznate stvarne protivnike svog naroda, gledajte u one koji negiraju državu, jer država je sloboda i jedina garancija da jedan narod opstane ne samo kulturološki, već i egzistencijalno.
Јasno je da su naši protivnici, koji su ujedno i protivnici jedinstva svih Srba kao jednog jedinstvenog naroda, odmah prepoznali snagu ovih odluka i to je samo jedna u nizu potvrda važnosti održavanja Svesrpskog sabora i usvajanja Deklaracije, posebno zajedničkog obilježavanja Dana državnosti – 15. februara.
Dan državnosti, 15. februar, jedan je od najbitnijih datuma u političkom, istorijskom i kulturnom kalendaru Srbije, a nakon Svesrpskog sabora dobiće još više na značaju i težini, jer je to dan koji će biti obilježavan i u Srpskoj i u Srbiji.
