Vučević je rekao da se 20. vijek može nazvati vijekom strašnog suda za pojedine narode i da je od 1912. do 1945. godine više od dva miliona Srba izgubilo živote usljed ratnih dejstava i čudovišnih politika okupacionih režima.
– I danas bi mnogi voljeli da se o ovome ne priča, da naše žrtve nisu vrijedne pomena. Nameće nam se narativ da smo mi narod dželata, a zapravo smo narod žrtva. Šta drugo može biti nego žrtva, kad je po zvaničnom naređenju naših 100 života vrijedilo kao jedan nacistički – poručio je Vučević, koji je komemoraciji prisustvovao kao izaslanik predsjednika Srbije.
On je istakao da su Srbi prvi u Evropi tokom Prvog svjetskog rata iskusili šta znače koncentracioni logori za civilno stanovništvo i ukazao da nezamislivo istrebljivanje i satiranje srpskog stanovništva, kao da je postavilo idejne pretpostavke za zlo koje će uslijediti u Drugom svjetskom ratu.
– Srbija je bila predmet surove i teške okupacije u Drugom svjetskom ratu i naveo da Beograd nikada tako mučki nije bio razaran kao 6. oktobra 1941. godine, kada je u jednom danu ubijeno više od 2.000 ljudi – rekao je Vučević.
On je podsjetio da su okupacione njemačke vlasti izabrale bivše vojno strelište u Јajincima kao prostor za pogubljenje, prema procjenama, više od 80.000 ljudi – Srba, Јevreja i Roma, kao članova i pristalica “i jednog i drugog” pokreta otpora.
– Čitav jedan veći grad ovdje je pobijen zato što se nisu ubrajali u političke i ideološke koncepcije ondašnjeg osvajača – rekao je Vučević.
On je poručio da će Vlada Srbije učiniti sve da se dostojanstveno čuva sjećanja na stradalnike ubijene na ovom mjestu, kao i da se čuva i poštuje spomen-kompleks u Јajincima.
Na komemoraciji govorio je i Milinko Čekić, preživjeli logoraš iz Јasenovca, koji je poručio da Srbi ne mogu da zaborave zločine koji su nad njima činjeni, tim prije što, kako je naglasio, oni koji treba da se izvine, danas veličaju zločince, a Srbe koji su im stvorili državu i ničim ih nikad nisu povrijedili smatraju neprijateljima.
– Samo u jednom spisku zabilježena su imena 10.083 logoraša ubijena u krugu logora Sajmište, od kojih je iz pet potkozarskih opština 4.076 muškaraca između 12 i 60 godina, a samo iz opštine Kozarska Dubica 3.764 – rekao je Čekić.
Ovim brojevima treba dodati, kako je naglasio, oko 5.000 kozaračkih zatočenika koje su Nijemci iz Sajmišta vratili u Јasenovac, gdje je 70 procenata umrlo tokom transporta bez vode i hrane, a ostalih 30 procenata su ljudi koji su poluživi dotučeni u Gradini.
Prema Čekićevim riječima, 720 Kozarčana preminulo je usljed iscrpljenosti kod Kostolca, gdje su radili u nemogućim uslovima.
– Ovi podaci objašnjavaju zašto ja danas govorim kao bivše dijete logoraš Јasenovca, iz dječjeg logora u Sisku. U Sajmištu su mi ubijeni otac, dva strica, ujak i više drugih srodnika – rekao je Čekić.
Državnu komemoraciju i polaganje vijenaca na spomenik u Spomen-parku “Јajinci”, organizovao je Odbor za negovanje tradicija oslobodilačkih ratova Srbije, a prisustvovali su između ostalih i predstavnici Vojske Srbije, vjerskih zajednica, kao i diplomatskog kora.