Izgradnjom više parkova u evropskim gradovima mogli bi se spasiti životi hiljada ljudi, pokazalo je istraživanje čiji su rezultati objavljeni u medicinskom časopisu Lancet.
Za istraživanje korišteni su podaci iz 1.000 gradova te je utvrđeno da bi postojanje više parkova moglo značiti sprečavanje smrti i do 43.000 ljudi.
To podrazumijeva da se stanovnicima gradova Starog kontinenta ne omoguće samo parkovi, već i da im budu dostupnije i šumske i vodene površine. Ustanovljeno je da zelena površina od najmanje 0,5 hektara ne bi smjela biti udaljena od svakog doma više od 300 metara, podaci su Svjetske zdravstvene organizacije (WHO).
Međutim, kako kazuju podaci Australskog katoličkog univerziteta i Univerziteta u Manchesteru, 62 posto stanovništva evropskih gradova nemaju pristup zelenim površinama. Ovaj problem je posebno izražen među stanovništvom siromašnih dijelova grada.
Stručnjak za šumarstvo Cecil Konijnendijk preporučuje urbanistima da prilikom planiranja primjenjuju pravilo 3-30-300. Ono podrazumijeva da svaki stanovnik iz svog doma mora moći vidjeti tri stabla, da 30 posto njegovog kvarta čine stabla i da od parka ne smije biti udaljen više od 300 metara.
Istraživanjima je utvrđeno i to da se boravkom na zelenim površinama poboljšava mentalno zdravlje te da se smanjuje rizik od srčanih oboljenja. Mozak djece koja pohađuju škole, koje imaju više prirodnog okruženja, se bolje razvija. Shodno tome, manje je izgledno da će imati probleme u mentalnom zdravlju.
Ljekari smatraju da boravak i na jezerima, rijekama i plažama također ima koristi po zdravlje čovjeka – pozitivno se odražava ne mentalno zdravlje.
U Evropskoj uniji se finansiraju projekti gradnje pješačkih staza koje imaju veliki broj stabala. Istraživači sugerišu da se parkovi grade na neiskorištenom urbanu prostoru – kao što su bivše industrijske zone. Osim toga, sugerišu gradnju zelenih površina na krovovima zgrada i gradnju manjih, “džepnih” parkova.
